خشكسالي‏ كشاورزي نتيجه كمبود رطوبت خاك است كه بر اثر بهم خوردن تعادل ميان تامين آب و هدر رفت آن از طريق تبخير و تعرق بوجود مي آيد. خشكسالي كشاورزي زماني بوجود مي آيد كه در فاصله بين دو بارندگي ذخيره رطوبتي منطقه ريشه در خاك براي زنده ماني  محصولات كشاورزي و گياهان طبيعي و مراتع كفايت نكند. اين وضعيت معمولاً در اثر نبود و يا كمبود جريان رطوبت براي تغذيه منطقه ريشه و يا زماني كه رطوبت نسبي هوا به اندازه اي كم است كه رطوبت موجود خاك قادر به جبران ميزان هدر رفت رطوبت بر اثر تبخير و تعرق نيست رخ مي دهد. به عبارت ديگر اين نوع از خشكسالي زماني روي مي‏دهد كه رطوبت قابل دسترس خاك براي محصولات كشاورزي به سطحي برسد كه باعث پژمردگي گياه و اثرات زيانبار بر روي ميزان توليد محصول گردد. خشکسالی کشاورزی جنبه‌های مختلف خشکسالی اقلیمی و یا خشکسالی هیدرولوژیک را به تاثیرات کشاورزی پیوند می‌دهد. در این نوع خشکسالی بیشتر توجه و تمرکز بر کمبود بارندگی، تفاوت تبخیر و تعرق واقعی با تبخیر و تعرق پتانسیل، کمبود رطوبت خاک، میزان افت سطح آبهای زیر زمینی و یا مخازن است.

زمانی که خشکسالی آغاز می‌‏شود، بخش کشاورزی به دلیل وابستگی بیش از حد به ذخیره رطوبتی خاک، معمولاً نخستین بخشی است که تحت تاثیر خشکسالی قرار می‌‏گیرد. خشکسالی در زمینه‌‏های مختلف بر کشاورزی اثرهای زیان بخش وارد می‌‏کند که از جمله می‏توان به کمبود بارندگی برای زراعت دیم، کمبود آب آبیاری، افزایش آفات گیاهی، زیاد شدن نسبی علف‏های هرز و عدم امکان استفاده کافی از کودهای شیمیایی، اشاره نمود. نتیجه همه اینها کاهش محصول و پایین بودن کیفیت آن، کاهش علوفه و منابع غذایی برای دام و احشام و کاهش فرآورده‌‏های دامی و در موارد فوق العاده حاد حتی فقدان محصول و تولیدات کشاورزی و سرانجام وخیم شدن کشاورزی و به خطر افتادن امنیت غذایی منجر شود.